Zoeken in deze blog

dinsdag 14 januari 2014

Reiziger geeft het op

Met een reis naar Namibië in het vooruitzicht leek het me interessant om het nieuwste boek van Paul Theroux te lezen, Last Train to Zona Verde (2013).


Dat bleek juist, want zijn reis start in Kaapstad en eindigt daar ook, na een reis door Zuid-Afrika, Namibië, Botswana en Angola. En Theroux kan onderhoudend vertellen. We hadden al geen reden om buurland Angola te bezoeken, maar nu al helemaal niet.
Theroux is geboren in 1941 en maakt zijn reis in of vanaf 2011 - tenminste, hij vermeldt ergens dat-ie 70 jaar is, dus de rekensom is snel gemaakt. Hij vermeldt ook de gevechten in Mali, die in 2011 begonnen, en de aanslagen door Boko Haram in Nigeria, ook die van 2011. Die gebeurtenissen maakten het hem te moeilijk om door te reizen naar waar hij eigenlijk naar toe wou: Timboektoe.
Tel daarbij op dat hij in Angola twee nieuwe kennissen verloor, van wie een werd vermoord, dat hij geen mogelijkheid zag om uit Angola over land verder naar het noorden te reizen, dat hij ruimschoots genoeg kreeg van reizen per openbaar vervoer (meestal bus) in Angola en onbeschofte politie-agenten, dat hij ongelukkig werd van het waarnemen van zoveel verwaarlozing, onverschilligheid en vieze zooi: hij zag er werkelijk geen genoegen meer in. Te vaak ging hij zich afvragen: 'What am I doing here?' En vooral: 'Why am I doing this'.
Dit legt hij zeer uitgebreid uit aan zijn lezers en dat vind ik, met zijn scherpe analyse van de toestand aldaar, het boeiendst aan zijn vertoog. Roerend bijna: het lijkt wel alsof hij zich wil verontschuldigen van het afbreken van een reis!
Intussen is het niet een en al zwartgalligheid. Hij beschrijft ook hartverwarmende ontmoetingen en ervaringen, en heeft hoop voor Afrika - op wat langere termijn. Het was niet zijn eerste reis naar Afrika: hij heeft er jarenlang gewerkt en heeft er diverse eerdere reizen gemaakt. Voor zover ik kan nagaan bereidde hij zich grondig voor.
Voor wie een reis overweegt naar Zuid-Afrika, Namibië, Botswana en/of Angola is het lezen van Last Train to Zona Verde onmisbare voorbereiding.
Ontmoedigend? Welnee; alleen als je zou overwegen om naar Angola te gaan.

Andere recensies: New York Times, Guardian, Telegraph, African ArgumentsVolkskrant, Knack.

Paul Theroux. The Last Train to Zona Verde; My Ultimate African Safari. Houghton Mifflin Harcourt, 2013. UK: Penguin, 978 02 4114597 5.
Ik las het als e-boek, gekocht bij iTunes.
Het is vertaald in het Nederlands, door Nan Lenders: Laatste trein naar Zona Verder, mijn ultieme Afrikaanse safari. (Atlas Contact, 2013, ISBN 978 90 4502451 6.) Die ondertitel, die ook voorkomt op de Amerikaanse versie die in iTunes wordt verkocht, moet ironisch bedoeld zijn, want het woord ultiem kan op twee manieren uitgelegd worden en het is geen safari. De uitgevers van Penguin lieten hem weg.
(Zona verde is een Angolese term voor het achterland, de groene zone, inderdaad.)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten