Ik heb het uit. Het is indrukwekkend. Of dat ondanks of dankzij de droge stijl, de zeer afstandelijke verteller is, daar moest ik over peinzen. Het moet wel dankzij zijn - anders was ik uiteindelijk toch niet gegrepen door dit verhaal, of deze uiterst goed samenhangende verzameling van verhalen, want het is werkelijk een caleidoscoop.
Wat een toeval dat ik net de musea in Diksmuide en Ieper had bezocht toen ik aan het laatste deel ('Lood') toekwam.
Hoogtepunt van ontroering, wat mij betreft: p. 740-741. En dat werkt juist door de uitgebeende stijl.
Ik zou er nog meer over willen schrijven, maar moet nu ophouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten